Hondsrug-veteraan Etty Visser zwaait af

Als lerares van het Hondsrug College was Etty Visser wel gewend dat alle ogen op haar gericht waren. Toch was het deze week anders. Na ruim veertig jaar zwaaide de oudgediende namelijk af als docent beeldende vakken.

Ze begon op de Prinses Marijkeschool, de voorloper van het Hondsrug College, aan de Flintstraat. Daar gaf ze les in textiele werkvormen en handvaardigheid. Vier decennia later kreeg ze van het Hondsrug College feestelijk afscheid.

Vooral het werken in de drie schoolgebouwen van de scholengemeenschap was voor haar speciaal. ‘Het contact tussen de afdelingen blijft me bij. Een brugklasser uit gebouw de Es gaat net zo makkelijk om met iemand uit de Brink of een Vwo’er uit de Marke of andersom. Voor een Hondsrugger is dat de gewoonste zaak van de wereld, maar dat is niet vanzelfsprekend. Daar mag je als school best trots op zijn.’

Wagonnetje

De gebouwen mogen dan bijzonder zijn. De leerlingen houden een speciaal plekje in haar hart. Voor hen had ze altijd een luisterend oor, maar voor leerlingen met problemen ook een duidelijke boodschap. Etty: ‘Je bent het wagonnetje dat uit de bocht is gevlogen. Ik zet je weer op de rails.’ Als docent leerde ze kinderen niet alleen knopen aanzetten, timmeren, koken of typen. Ook leerlingen helpen een plekje in de maatschappij te vinden hoorde erbij. ‘Pas nog sprak een winkelmedewerker me aan. Kunt u het vinden mevrouw Visser? Bleek het een oud-leerling te zijn die vertelde dat hij goed terecht was gekomen. Mijn dag kon niet meer stuk’, aldus een terugkijkende oud-Hondsrug medewerker.

Door Martin Laning. Foto: Boudewijn Benting.